dalam pkol 1130 camtuh, ade baca yassin and tahlil. rindu aku kat Abah time ni, toksah crite lah. Allah je yang tawu.
orang nak bergambar, kenapa kau tidor..??
dalam pkol 12 sampai ke petang, aku kena la jadi penanggah untuk kenduri ni. tugas aku bagi goodies bag kat tetamu2 jer.. soalan feberet diorang, "anak sape nie..??" aku pun senyum lah sehabis manis, and cakap, "anak Mokhtar".. then, for sure diorang kenal. memang betul lah abah den faymes kat kampung ni. kalau time tu ade 100 orang tanye macam tu, maksud nya 100 kali lah aku bwat and jawab benda yang same.
insan yang paling berharga dalam hidup aku. harap sampai mati pon aku takkan lupa untuk doakan dia dalam solat aku.
No comments:
Post a Comment